Super gusto ko lang talaga malabas to. Alam mo yun, ang dami dami kong gustong sabihin pero di ko lang talaga masabi, kasi hindi na necessary pang sabihin or magsalita.
I hate it everytime you say, "Nagkukulang ako" or, "Wala na ko nagawang tama" kasi ansakit sakit para sakin na nafefeel mo yan. I never meant to make you feel that way, kung ako man ung iniisip mong dahilan kung bat ganyan nafefeel mo nung mga oras na yun.
It hurts me more than it's hurting you.
Naiinis ako when you say "naman, ayaw malayo sa akin" "ayaw pa bitawan kamay ko" kasi parang ako lang yung ayaw malayo? I mean, sure, it's true. Ayoko, kasi mahal kita, pero hindi naman sa lahat ng bagay kagaya ng iniisip mo. I'm not trying to make you my world if that's what you're thinking. Kasi pag sinasabi mo yan, I get the feeling na you don't want me around. Parang, "dun ka nga". I know it's not exactly like that, pero parang ganon yung dating sakin.
Sa ngayon, siguro, papabayaan muna kita. Sige lang, have all the fun you want. Do whatever you want. Ayoko na rin magsalita kasi iisipin mo, na mali ka nanaman. Na ikaw nalang palagi ang problema. Please, wag kang mag-isip ng ganon.
Dito lang ako. Wala akong sasabihin, wala akong gagawin. Dito lang ako. :)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
No comments:
Post a Comment